Inhoud
Quetzaltenango stad
(Ook wel Xela genoemd)
Weer terug in mijn nieuwe thuisland Guatemala. Nu naar het niet eerder bezocht te hebben Xela
Het is de 2e stad van Guatemala. (Zie wikipedia).
Hooggelegen in de bergen op zo’n 2330 meter hoogte.
Snachts is het fris en zijn warme kleren geen overbodige luxe. De temperatuur overdag is altijd “lenteachtig” zo rond de 22gr.
Het is een mooie stad met vele mooie koloniale gebouwen, vooral kerken. Parken waar veel leven plaats vind. Straat artiesten en vele mobiele keukens.
Ook zijn er diverse grote kleurrijke marken. Zoals overal in Guatemala.
Het is er mooi. Quetzaltenango ligt in een dal tussen imposante vulkanen. De meest opzienbarende is wel de Santa Maria met een hoogte van 4200 meter. Ook deze is te beklimmen. Ik heb hem deze keer niet beklommen. De voornaamste reden was wel dat ik eigenlijk al enigzins ziek aankwam in de stad en heb daarom ook niet veel kunnen ondernemen.
Ziek geworden
Het grote verschil in hoogtes en diverse soorten klimaten, en wellicht ook wel wat straat tammelitos (de traditionele mais rolletjes, maya gerecht) hebben mij “de das” omgedaan. Ik heb zo’n drie dagen mijn gemak moeten houden in een nederig Guatemalees bedje. In een fijn hostelletje.
Ik was getroffen door een ziekte en het van hot naar her gaan, zat er effe niet meer in.
Fuentes Georginas wateren
Toen ik mezelf iets beter voelde ben ik naar één van de vele natuurlijke thermale wateren gegaan. Op ongeveer één uur rijden vanaf Xela. Aangekomen bij de Fuentes Georginas wateren. Één prachtige omgeving hooggelegen in een zeer vochtig gebied. De natuur is magisch. De baden worden gevoed met zwavelhoudend warm water afkomstig van de Zunil vulkaan. Tevens heeft het veel mineralen, hierdoor heeft het een genezende werking. En ja.. ik voelde me een stuk beter na een tijd erin gezeten te hebben.
Toen ik eruit kwam had ik het gevoel wat jullie in Nederland een winter lang ervaren.
Koud he!! En de zon was inmiddels ver te zoeken ook.
Andere mooie plaatsen rond om Quetzaltenango zijn de vele wandelroutes in de vulkanische gebieden. Ook is er een bekende hike vanuit Quetzaltenango naar het meer van Atitlan deze duurt drie dagen. In de toekomst wil ik deze hike graag gaan doen. Deze schijnt geweldig te zijn.
Quetzaltenango is relatief veilig. Wel werd mij afgeraden om na 22:00uur nog rond te lopen.
Dat is veelal het advies in heel Guatemala. Maar San Pedro (mi pueblo) la Laguna is een uitzondering naar mijn ervaring.
El paredon buena vista
Ik heb impulsief besloten om een warmere plaats te gaan bezoeken alvorens terug te keren naar mijn nieuwe familie aan het meer van Atitlan. Het bleek er niet warmer te zijn, maar ronduit heet. Vooral het zwarte strand zand maakt het een sauna.
Het surfparadijs van Guatemala. Ik weet nu ook waarom ze het zo noemen. Er zijn behoorlijke grote golven.
Wietrokende en bier drinkende hippies met lange haren.
Het surfparadijs van Guatemala
Ik heb ooit een blauwe maandag getracht ook te surfen in een ver verleden.
Het was nu zonnige zondag en zij tegen de opperhippie surfinstruteur Ramires…hey… Amigo! leert mij da ook is efkes. In het Spaans met Brabants accent….
Ik dacht er weer veel te makkelijk over. In het verleden was dat ook met skiën. Ik was een gevaar op de piste toen. Nu in de golven.
Ik heb het iets meer dan een uur vol gehouden. Ik was gesloopt. Maar de volgende keer wordt het niet moeilijker in ieder geval.
Tortugas finca
De schildpadjes boerderij. Ik heb hem niet geheel toevallig gevonden. Dit is een project opgezet door de hippies van driftwood surfer hotel jaren geleden. Dit zijn helden naar mijn mening.
De moeder schildpadden graven aan de Pacific kust (de stille oceaan) hun eieren in waarna na ongeveer 48 dagen de baby schildpadjes hun ei breken en door het zand een weg naar de oceaan begaan. Ware het niet dat deze eieren op grote schaal uitgegraven worden door stropers die ze vervolgens voor veel geld als delicatessen verkopen. Dit is hier niet verboden, triest genoeg.
Deze eieren worden door hulp van vele donateurs overgekocht van deze barbaren. En worden op een veilige plek (de boerderij) weer ingegraven. Van augustus tot december is het mogelijk iedere vroege morgen net voor zonsopkomst de schildpadjes een klein beetje te helpen. Dit is wat ik ook drie dagen gedaan heb.
Wat was dit een bijzondere onvergetelijke ervaring waarvan ik nu nog steeds tranen van geluk ervaar, als ik er weer aan denk.
Weer een droom waargemaakt.
klik “hier” voor de youtube video
De natuur is van magische perfectie, een goddelijk geschenk waar ik veel energie van krijg.
Ik kan ook op deze manier mijn steentje bijdragen. En dat geeft zo’n goed gevoel.
Mijn zegeningen blijven zich opstapelen.
Ook heb ik een boot tour gedaan over de rivier Acomé , waar de moeder schildpadden zich bevinden. In het gedeelte waar de zee en rivier samenkomen. Ook dit is een prachtig stukje natuur, en een bezichtiging waardig.
Na ongeveer zes dagen ben ik weer terug gegaan naar het wonderbaarlijke meer van Atitlan. Naar mijn “segunda familia” in San Pedro la Laguna. Daar waar het eeuwig lente is. Het voelde echt als thuis komen. Bij aankomst werd ik ontvangen als een koning en met veel liefde onthaalt.
Ik ben inmiddels omgedoopt tot “Godfather” van Heidi
De reis van mijn leven gaat verder!
Het volgende blog zal een samenvatting van de afgelopen vijf maanden zijn.
En ik ga hierin vooral met jullie delen wat de mogelijkheden zijn van : alles veranderen en loslaten.
En vooral ook de gods geschenken van mogelijkheden die inmiddels op mijn pad zijn gekomen.
De reis van mijn leven!
Dit blijkt een oneindige reis te zijn waarin ik nooit meer terug wil gaan naar hoe het ooit was.
Dit is tevens ook een zekerheid van het leven. Één ding is zeker niks blijft hetzelfde.
Met
veel dankbaarheid, vertrouwen en kracht, ben ik de verandering die ik
wil zien. En voel me geprezen met kansen en mogelijkheden.
Blijf me volgen voor meer inspiratie kracht hoop en avonturen.
Ook via Polarsteps: SanderDeJong10
