Inhoud
Provincie San Marcos
Lieve mensen. Hier weer een verslag van een prachtig stukje Guatemala. Dit keer ben ik met mijn peetvader (Padrino, Sponzer) Javier naar de provincie San Marcos gegaan. Er bleek daar een grote conventie te zijn van de AA. (De anonieme alcoholisten) We hebben er een lang weekend van gemaakt. Vrijdags vertrokken van San Pedro la Laguna met één van de kleurrijke Chickenbussen. Eerst naar Quetzaltenango en van daaruit met een mini busje naar San Marcos. En van San Marcos met een Chickenbus naar San Pablo. De reis was fantastisch, in de 6 uur durende reis passeerden we diverse micro klimaten. Het landschap, de flora en fauna veranderden veelvuldig. Voornamelijk door de grote hoogteverschillen. En verschillen in luchtvochtigheid.
Wowwww. Guatemala is zo veelzijdig
Ik blijf verbaasd raken. Één van de belangrijkste redenen voor mij hier te willen blijven.
San Pablo
Aangekomen in San Pablo (Provincie san Marcos) bleek het heel warm te zijn het ligt op zo’n 600 meter hoogte. Ik moest er wel weer even aan wennen de zomerse temperaturen. Ook blijkt deze regio totaal niet toeristisch te zijn.
Ik was één van de weinige “Greengos” in deze omgeving.
Ik ben in San Pablo in contract gekomen met andere Compas…(Fellows van het AA programma) Wat is dit toch een magisch programma wat mij in contact blijft brengen met bijzondere mensen, en we hebben allemaal veel gemeen.
Mexicaanse grens
San Pablo blijkt niet ver van de Mexicaanse grens te liggen. Ik moest even de grens over gaan want mijn 90 dagen waren bijna voorbij. Compa Everlido heeft mij met zijn Tuktuk naar het grensplaatsje El Carmen getransporteerd zodat ik effe een nieuwe stempel kon laten zetten. Ik moest de volgende dag weer terug want ik moest minimaal één dag in Mexico verblijven. Maar ik ben direct weer terug naar Guatemala gegaan.
Ik was nu dus 24 uur illegaal in Guatemala….
Enfin ik had vertrouwen dat het goed zou komen. Ondertussen zijn we met z’n drieën gaan eten in Malacatán dicht bij de grens. Het straat eten is overal geweldig en mijn maag is er inmiddels aardig aan gewend geraakt.
Het gebied rondom de Tajamulco vulkaan
De volgende dag een andere compa ontmoet, Romero, en we zijn met z’n vieren naar het gebied rondom de Tajamulco vulkaan gegaan. De Tajamulco vulkaan is de hoogste in centraal Amerika. (4220m) Eenmaal aangekomen in het gebied rondom de vulkaan Tajamulco begon mijn hart sneller te kloppen en mijn ogen werden verder geopend.
Ik voelde de blijheid en verwondering van het kind in mij, weer opborrelen.
Het gebied is zeer vruchtbaar, de explosie van het groen en de geluiden van de tropische vogels brengen mij in extase.
Goed luisterend naar de verschillende vogelgeluiden. Af en toe hoorde ik het geluid van de Quetzal (De paradijsvogel en symbool van Guatemala)
Zou ik hem dan eindelijk gaan zien?? Helaas deze vogel laat zich niet makkelijk zien.
Ook de dichtbegroeide omgeving maakte het er niet makkelijker op.
Cataratas De La Igualdad the Equality Falls
Verder dalend in de vallei werd het geluid van stromend water steeds duidelijker. Al snel hoorde ik het vallend water steeds harder in mijn trommelvliezen. En daar waren zij dan de Cataratas De La Igualdad….the Equality Falls. Wow wat een miraculeus wonder der natuur. Het pracht en praal van Pachamama….Madre tierra….(moeder aarde)
Thermale wateren
Niet ver de watervallen zijn er Thermale wateren, waar mijn welzijn een extra boost heeft gekregen. Met een temperatuur van tussen de 30 en 42gr en diverse vulkaan mineralen bleek dit een heerlijke kuur voor lichaam en geest te zijn. De omgeving is echt wonderbaarlijk mooi. Anders dan aan het meer, waar er een nat en droog seizoen is, is het hier altijd nat/vochtig.
Ook hier bleek ik de enige Greengo te zijn.
Dit gebied staat ook niet op lijst van “must see places” in Guatemala. Dat mag van mij zo blijven. Ook de lokale bevolking heeft liever geen hordes toeristen hier. Maar ik ga er niet om liegen….dit is voor mij één van de mooiste gebieden in Guatemala waar ik tot nu toe ben geweest. Ik ga hier zeker terug komen. Dan ga ik 3 a 4 dagen in de jungle zitten en wachten totdat ik hem dan eindelijk zie…El Quetzal. (De Guatelmalese paradijsvogel) Ook de klim naar de top van Tajamulco staat hoog op mijn verlanglijstje. Ik heb in ieder geval al een plaats om te verblijven.
Doordat ik steeds meer mensen (compas) leer kennen groeit ook het aantal verblijven waar ik kan overnachten. En er is niks mooiers dan tussen de lokalen bevolking te vertoeven. Zo groeit ook de kennis in cultuur en de Spaanse/Guatelmalese vocabulaire en verschillende talen van de Maya’s. Mijn dank is groot voor alle mogelijkheden die op mijn pad verschijnen en alle kansen, die ik niet laat liggen. Smiddags na het bezoek aan de Thermale wateren ben ik weer met Everlido en zijn Tuktuk naar de grens gegaan voor een nieuwe negentig stempel die ze erin hebben gezet, gelukkig zonder problemen. God zij Dank.
De AA conventie in Departemanto San Marcos
Savonds ben ik samen met Javier (mi padrino) met de Chickenbus naar San Marcos gegaan waar één dag later de AA conventie plaats vond. Hier heb ik gemixte gevoelens aan over gehouden. Ik werd gevraagd te spreken in de zaal en ik heb het gedaan maar het was geen succes. Ik verloor mijn vertrouwen en zowat mijn hele Spaanse vocabulaire. Ook voelde ik een vorm van discriminatie. Ook hier was de enige blanke. Maar desondanks dat kan ik toch weer respect hebben voor mezelf. Ik ben er toch weer gaan staan. En blijf uit mijn comfortzone blijven gaan waardoor deze keer op keer groeit. San Marcos staat niet bekend als toeristische trekpleister. Sterker nog het staat meer bekend als één van de belangrijkste regio’s voor drugs trafficking…Het gebied rondom San Marcos is zeer divers waar het landschap en flora en fauna met de minuut veranderd.
Tijdelijk terug in Nederland
Ik ben nu inmiddels tijdelijk terug in Nederland. Mijn huur is opgezegd en ik ben afstand aan het doen van bijna al mijn bezittingen.
Het belangrijkste bezit is nu het gevoel hebben van steeds meer vrijheid.
Het gaat allemaal niet van een leien dakje zullen we maar zeggen. Het loslaten van al het geconditioneerde brengt ook vele, soms niet zo’n fijne emotionele momenten met zich mee. Wel ben ik weer omgeven met vrienden en familie die erg belangrijk voor me zijn. Dit is tevens ook het grote gemis wanneer ik aan de andere kant van de grote oceaan ben. Hierover meer in de volgende blog.
Un feurte abrazo para todo!
Saludos Sander.
