Inhoud
De huur opzeggen en ont-spullen.
Ik ben tijdelijk terug in Nederland om “het totale loslaten” en de acties te ondernemen die ik al lange tijd voor ogen had.
Ik wist eigenlijk al na één week in Guatemala te zijn dat ik daar wilde blijven.
Dit verlangen is daar de zeven maanden dat ik daar was alleen maar gegroeid. Het opzeggen van de huur en afstand doen van al het materialisme dat ik in mijn voorgaande leven verzameld heb was een logische volgende stap. Ik ben inmiddels bijna twee maanden terug en heb heel wat herinneringen voorbij zien/voelen komen met het afstand doen van mijn spullen.
Loslaten
Het totale loslaten is een uitdaging en hiermee druk ik het zacht uit. Gelukkig heb ik hier al enigszins ervaring mee. Vorig jaar in augustus heb ik ontslag genomen op het werk. Na vijfentwintig jaar een vast contract te hebben gehad. Dit was eng. Ik ben altijd verzekerd geweest van een vast inkomen en dit liet ik los.
Los laten resulteert in veel ruimte voor nieuwe mogelijkheden.
Dit is wel gebleken de afgelopen acht maanden. Ik ben onbekende wegen ingeslagen en ben hulp blijven vragen waardoor er mogelijkheden ontstonden die voorheen ondenkbaar waren.
Door vertrouwen te hebben en dit ook uit te stralen heb ik diverse verzoeken gekregen van mensen of dat ik iets voor hen kon gaan betekenen.
Zo heb ik de kans gegrepen om voor het eerst in mijn leven een beetje geld te verdienen buiten de grenzen van Nederland. Ik ben als manager van een hotel aan de slag gegaan. In de twee maanden dat ik dit heb gedaan heb ik veel nieuwe dingen mogen leren en ervaren. Ik voelde voor mijn vertrek terug naar Nederland dat dit niet iets was om te blijven doen bij dat hotel. Ik heb op een goede manier weer afscheid genomen. Nu is er weer ruimte ontstaan voor nieuwe mogelijkheden.
Stap voor stap, één voor één, gaat er weer een deur dicht.
Ik weet nu uit ervaring dat er weer vele andere deuren zullen open gaan. Hiervoor zijn geduld en vertrouwen nodig, eigenschappen die flink op de proef gesteld worden. Het totale loslaten is daarin een vereiste. Want die dingen die mij toebehoren komen niet tot mij als ik ongeduldig ben en er controle over wil hebben. Door mijn opa werd mij al op jonge leeftijd gezegd dat geduld loont. Hij heeft gelijk.
Wederzien familie en vrienden.
Het wederzien met de familie en vrienden en fellows en fellas op de meetings was voor mij wel het belangrijkste toen ik terug kwam. Dit is ook het enige wat ik mis als ik aan de andere kant van de wereld ben.
Moeilijke momenten
Sinds mijn terugkomst op vier april heb ik aardig wat moeilijke momenten moeten doorstaan. De keuzes die ik nu maak zijn niet makkelijk. En ook niet voor mijn familie. Zeker mijn moeder heeft het er wel moeilijk mee. Ook ikzelf heb het moeilijk met de soms aanwezige twijfel en vooral de controle die ik toch graag in handen heb. Laat dit nu net een stuk zijn wat ik mag gaan loslaten. De controle. Dit is natuurlijk iets waar ik het grootste gedeelte van mijn leven in heb gezeten. Vooral in de opvoeding en de conditionering in de maatschappij. Mijn werk was vanaf mijn zeventiende ook gericht op controle.
Maar ik ben vast beraden het totale loslaten van het geconditioneerde, en keuzes vanuit mijn hart te blijven maken.
Daarvoor moet ik dingen doen die in eerste instantie eng zijn en dus ook moeilijke momenten met zich mee brengen.
Maar op deze manier vergroot in mijn comfortzone en voel ik me steeds vrijer. Minder is meer, dat realiseer ik me nu meer dan ooit.
Ik heb geen huis en spullen meer waar ik voor hier moet blijven om ervoor te zorgen.
Er is altijd hulp
Zoals het mij de afgelopen jaren al vaker is overkomen is er altijd hulp, zelfs zonder erom te vragen. Doordat ik veel naar de meetings ben gegaan en blijf gaan, zijn er altijd mensen die klaar staan om hulp te bieden. Zo woon ik nu tijdelijk bij Niels een fellow die mij voorstelde bij hem te komen en zo doende de huur al binnen één maand op te kunnen zeggen. Nog een klein maandje verblijf ik hier, iedere dag kom ik weer dichterbij de dag dat ik weer vertrek naar het voor mij geliefde Guatemala. Het weerzien met Leo mijn hond en mijn nieuwe vrienden en familie aldaar.Dankbaarheid
Ik ben dankbaar voor de mogelijkheden die ik heb. En nog meer bewust van hoe goed wij het hier hebben in Nederland. Het hier zo vanzelf sprekende, zoals de perfecte infrastructuur het drinkwater en de hygiëne zoals die hier in Nederland zijn, is in Guatemala totaal anders. Ik ben in staat, met de hoge Nederlandse standaard waarmee ik ben opgegroeid een verschil te kunnen gaan maken in Guatemala en andere Latijns Amerikaanse landen. Het beste van twee werelden bij elkaar brengen.
Hier in Nederland mis ik nu echt wel het buitenleven, de swingende Latijnse muziek in de straten, en ook vooral de zon. Ik ben dankbaar voor het nu en nieuwsgierig over hoe mijn toekomst eruit gaat zien, na het totale loslaten.
Ik mag nu echt steeds meer gaan loslaten en vertrouwen hebben in wat komen gaat.
De komende tijd zal ik meer informatie gaan delen over hoe mijn dagelijkse leven eruit gaat zien. Hier en op sociale media. Mijn doel is zo meer mensen te kunnen inspireren ook hun hart te gaan volgen en ook rigoureuze keuzes te maken.
De reis van mijn leven heeft geen eindbestemming en is een groot avontuur.
